TRENTEMOLLER – THE LAST RESORT 3LP

Debiutancki album Trentemøllera w Poker Flat, „The Last Resort” to pięknie wykonane, zdumiewające arcydzieło, które zapiera dech w piersiach.

13 utworów instrumentalnych razem tworzy bezsłowną muzyczną opowieść, prawie jak ścieżka dźwiękowa z filmu. Udaje mu się uchwycić całą gamę emocji w subtelnych melodyjnych miniaturach, sennych nastrojach, zakurzonych bitach, głębokich dub-trackach i groovowych przejażdżkach. Ciągle zmieniający się kalejdoskop kolorów i nastrojów, „The Last Resort” bez wątpienia zawiera najlepsze dotychczasowe dzieła Trentemøllera.

Chociaż jest to zdecydowanie album elektroniczny, zawiera również żywe bębny, gitary i inne instrumenty akustyczne, takie jak czelesta, glockenspiel, a nawet djski skrecz, aby stworzyć bardziej organiczny nastrój. „Coś, czego nie mogłem osiągnąć z samą elektroniką”, twierdzi producent.

Większość utworów została nagrana w ciągu roku, często w przerwach między sesjami na inne projekty. „Tworzenie tych utworów było jak czas wolny.”, mówi Trentemøller, „Chwile, aby całkowicie oderwać się od siebie i pozwolić muzyce płynąć”.

Może dziwić, że w „The Last Resort” Trentemøller odchodzi od parkietu i zamiast tego tworzy mocno introspektywny album, który jest szczególnie dobry do słuchania w domu (lub w samochodzie).

Ale hej, od pierwszego wydania dla Audiomatique („Physical Fraction” ze stycznia 2005) wiedzieliśmy, że młody producent z Kopenhagi jest w stanie połączyć wspaniałe melodie i progresje akordów z subtelnymi, ale napędzającymi bitami.
Jego znakomite remiksy dla Yoshimoto („Du what U do on”, OM, 2004), Röyksopp („What else is there”, 2005) i Pet Shop Boys („Sodom”, Parlophone, 2006) pokazują jeszcze inną stronę tego multitalentu, podczas gdy jego pierwsze wydawnictwa w Audiomatique i Poker Flat nagle przyniosły mu sławę na parkietach tanecznych. 

Jak mówi teraz Trentemøller, nie postrzega siebie jako kogoś, kto tylko produkuje muzykę taneczną. „Ponieważ zawsze tworzyłem wszystkie rodzaje muzyki. W studiu nigdy nie zastanawiam się, jaki to gatunek ani do jakiej grupy docelowej jest, po prostu tworzę muzykę, na którą mam ochotę.”

To, co wyszło z sesji nagraniowych do „The Last Resort” było bardzo osobistym albumem: „Odzwierciedla moje życie, moje myśli, moje potrzeby, moją niepewność, moje tęsknoty”. I to było wyzwanie, dodaje, „wyrazić te uczucia i nastroje bez słów, tylko z muzyką.”

Z tego powodu postanowił nie umieszczać na ostatniej płycie dwóch ścieżek wokalnych, które nagrał podczas sesji „Last Resort”. Trentemøller: „Kiedy słuchałem końcowej sekwencji utworów, czułem się tak, jakbym słuchał ścieżki dźwiękowej filmu, który rozgrywał się na moich oczach. Dla mnie ważne było, aby muzyka opowiadała historię. Ścieżki wokalne mogą pomieszać całe wrażenie z obrazem dźwiękowym.”

• 3LP w rozkładanego okładce typu gatefold